به نظر می رسد فقط دیروز همه به دلیل تب جام جهانی ، توپ های بیضی شکل توپ را بازی می کردند. حتی من به عنوان کسی که معمولاً از اتحادیه راگبی دوری می کند ، واقعاً از مسابقات سال 2019 که در ژاپن برگزار شد ، شادی پیدا کردم. مسلماً زمان بهتری برای انتشار یک بازی جدید برای تأمین نیازهای طرفداران راگبی طولانی مدت و تازه واردان وجود نخواهد بود ، به خصوص با حضور در مسابقات قهرمانی ملت های شش سال 2020 که در حال انجام است. راگبی 20 با قدم زدن به زمین و در کانون توجه قرار دارد ، اما آیا می توان از این حواشی که هنوز هم در اطراف ورزش است استفاده کرد؟
حتی برای کسانی که علاقه مندان به Rugby 20 در Xbox One با انتظارات محدود پس از بازی عناوین راگبی قبلی که ناامید شده اند ، سر و صدا می کنند ، هنوز هم ناامیدی وجود دارد که این آخرین پیشنهاد را از ناشران Bigben و توسعه دهندگان نرم افزار EKO درگیر کند. این وحشتناک نیست ، اما مطمئناً در چند منطقه فاقد آن است.
ابتدا بر روی گیم پلی متمرکز شده و هسته اصلی آن در طول سالها تغییر چندانی نداشته است ، زیرا بگذارید با آن روبرو شویم ، این امر توسط خود ورزش محدود شده است. در اصل شما شروع به زدن توپ می کنید ، چند بار توپ را به سمت چپ یا راست عبور می دهید ، شاید کمی فرار کنید ، مقابله کنید ، سپس بشویید و برای بقیه مسابقه تکرار کنید. عبور بسیار خوب انجام می شود اما از نظر سرعت و سهولت در آن امکان نگه داشتن توپ بیشتر با نگه داشتن دکمه های سپر برای مدت طولانی دیگر وجود دارد. دقت ، مسئله است. چندین بار یک پاس به راحتی همه را دور می زند و پرتاب کننده در بیشتر مواقعی که دیده می شود با پرتاب توپ به طرز خارق العاده ای بی دست و پا به نظر می رسد. یک توپ شل چیزی است که شما قطعاً نمی خواهید ، زیرا بازیابی آن یک زحمت واقعی است وقتی بازیکنان فقط از کنار آن سرگردان می شوند ، قبل از این که سرانجام در یک یا دوبار دیگر انتخاب کنند.
برای اینکه اوضاع کمی بدتر شود ، تمام تیم به عنوان آزمایشی عجیب و غریب قبل ، حین و بعد از یک ضربه در می آیند – موقعیتی که یک اتفاق معمولی در بازی باز است. گفتن یک عضو خط مقدم برای پیوستن به جوجه کشی یک دکمه ساده است ، اما تماشای آنها برای شرکت در مسابقات بسیار فریبنده است. آیا سرانجام آنها خواهند پیوست یا صرفاً بی پروا در محیط اطراف؟ چه کسی می داند ، بنابراین فقط انگشتان دست خود را عبور داده و به بهترین ها امیدوار باشید. در واقع ، قرار گرفتن بازیکنان در کل کمی درد است؛ دیدن بچه ها با عجله نمی توانید گزینه دیگری را برای عبور از آن به دست آورید ، در حالی که عده ای پشت خود را به نمایش نامه می گذارند و کاملاً بی فایده اند.
تنها راه برای پیاده سازی ساختار مداوم برای تیم ، ایجاد یکی از ویژگی های جدید – تنظیم نمایشنامه ها است. مثل این است که قبل از بیرون آوردن توپ از روی یک تخته ، از دفترچه بازی NFL استفاده کنید ، هرچند که کمتر پیچیده و در زمان واقعی انجام شود. تقریباً بلافاصله بازیکن ها خط می گیرند و حتی برخی از نمادهای مفید در میدان حضور دارند تا به شما یادآوری کنند که چه موقع باید یک پاس را تحریک کنید. نمایشنامه های مجموعه در اصل عالی هستند ، اما عملی بودن کشیدن یکی از بازی ها که بیش از دو پاس را در بر می گیرد ، به دلیل قرار گرفتن سریع تیم دیگر در سریع شما ، جای سوال دارد. با این وجود ، آنها در کنار تعدادی از گزینه های جدید تاکتیکی برای حمله به سیستم های دفاعی و دفاعی ، خوش آمدید.
از Rugby 18 ، در بخش گیم پلی هیچ چیز واقعاً تغییر نکرده است ، این بدان معناست که اکنون تمرکز به حالت های بازی تغییر می کند. در نگاه اول ، به نظر می رسد که حالت شغلی کاملاً کنار گذاشته شده است ، اما در عوض آنها واقعاً آن را در Solo ادغام کرده اند. The Ultimate Team پیشنهاد My Squad را طراحی کرد. شما یک دسته از بازیکنان تصادفی را به لیگ های فرانسه یا سلتیک می برید ، و هدف این است که برای بازی های تبلیغاتی برای برنده شدن در بازی ها به دست بیاورید ، در حالی که برای باز کردن بسته های کارت نیز ارز بازی دریافت می کنید. حتی با وجود چند نقص در نحوه ارتقاء تیم و هزینه های آموزش ، بی شک Solo بهترین حالت در راگبی 20 برای طول عمر است.
متأسفانه ، تنها حالت دیگر با عمق ، لیگ است که به معنای واقعی کلمه شامل یک فصل یکبار در Top 14 ، Pro D2 ، Gallagher Premiership ، Pro 14 یا Trophy League است. بازیها بسیار ناچیز است زیرا هیچ استخدام یا شلیکی وجود ندارد ، هیچ فرصتی برای بهبود وضعیت بازیکن وجود ندارد و پس از پایان فصل ، به نظر می رسد شما واقعاً در آنجا نبودید. فکر اینکه یک تیم بین المللی را برای ادعای جایزه ملت ها ادعا کنید ، جذاب است ، تا زمانی که متوجه می شوید جوادهایی مانند انگلیس ، نیوزیلند و آفریقای جنوبی مجوز ندارند. خوشبختانه لیگ های مستقر در باشگاه مجوزهای لازم را برای اطمینان از کسب همه موارد مورد علاقه خود از آن ها دارند.
پس از آن و از نظر گزینه های آفلاین ، فقط یک مسابقه سریع در مقابل A.I باقیمانده خواهید بود. یا یک دوست محلی. همیشه مسابقات آنلاین وجود دارد که در آن شرکت کنند ، درست است؟ بله ، با فرض اینکه می توانید حریف پیدا کنید یا یک همسر را متقاعد کنید که در یک مسابقه خصوصی شرکت کند. حتی اگر بتوانید یک بازی را بدست آورید ، نکته چندانی برای آنها وجود ندارد و تعجب می کنید که چرا سیستم تقسیم بندی با تقسیمات آنلاین و چنین مواردی وجود ندارد.
راگبی 20 در بخش تجسمی با نگاهی به یک بازی که در انتهای دوم جنس قبلی نخواهد بود ، به نفع خود در بخش بینایی عمل نمی کند. مدلهای پخش کننده به راحتی قابل تشخیص نیستند و استادیوم های برجسته کاملاً بی پرده و بدون هیچ شخصیتی هستند. در قسمت صوتی دادرسی ، این اظهار نظر بسیار وحشتناک است و جمع شدن نیش های صدا برای ایجاد یک جمله برای گوش کاملاً آشکار است. و هرچه در مورد موسیقی منوی تحریک کننده تکراری کمتر گفته شود ، بهتر است.
هر هیجان و هیجان تازه ای که برای اتحادیه راگبی پیدا کرده اید ، در راگبی 20 در Xbox One از شما تخلیه می شود ، عمدتاً به دلیل گیم پلی بسیار ضرب و شتم. حالت های بازی از نظر کمبود برخوردار هستند و قیمت های آنلاین در مقایسه با سایر بازی های مهم ورزشی بسیار ناگوار هستند. اگر بخواهید بگوییم ، حالت سولو کمی طول عمر را فراهم می کند و ویژگی های جدیدی در این مارک بوجود می آید ، اما وقتی وزن آن را تمام می کنید ، راگبی 20 کاملاً متعادل به عنوان یک حالت انفجاری – در بهترین حالت – تجربه ورزشی است.
آیا راگبی 20 خارش کوتاه مدت را برای طرفداران سخت پوستی خراشیده می کند؟ احتمالاً فقط در مورد ، اما همه افراد دیگر باید از لگد زدن جلوگیری کنند و در عوض در حاشیه صندلی بگیرند
